Afgelopen maart 2022 had ik een expositie bij de Nachtzuster in Tilburg. De tekst zoals hieronder behoorde bij de tentoonstelling en die is ondersteunend voor de landschaps-schilderijen:
De hier tentoongestelde schilderijen zijn geen realistische weergaven naar de directe waarneming.
Het zijn landschappen die ontstaan zijn in het atelier, en komen voort uit een soort van smeltkroes van herinneringen en ervaringen. Jeugdherinneringen aan Suriname, recentere aan met name noord-Frankrijk. Vertekend, en ook doordrongen van elkaar.
Onmiddellijk na aanvang van het schilderij ontstaat een wisselwerking tussen gedachtenwereld en wat er voor ogen in verf aan het ontstaan is op het doek.
Zoals ik wandel in de natuur zo bewandel ik het ongerepte doek. In gedachten verzonken schets ik met kwast en verf wat ik gaandeweg zie en ervaar. Ik schep ruimte op het platte vlak, terwijl ik onderweg ben.
Geurende lavendel, gras- en graanvelden, struikgewas. Vreugdevuren links en rechts, die na-gloeien. Stille paadjes van beestjes die zich schuil houden. Het geritsel van een veldmuisje waarschijnlijk, vlak achter me. In de verte uitgestrekte vlaktes, teder ogende, ontluikende gele velden die openheid bieden aan het doek.
Een schijnbaar verloren tijd bestendigt zich zo stapsgewijs op het doek.
Saskia Meijer maart 2022